انسانی که در عمل به خدای خودش ایمان دارد هرگز ترس از کمبود و یا نبود و‌ نشدن نخواهد داشت. بلکه این حربه نفس است که تو را از انفاق و بخشش دور میکند. جهان ما پر است از فراوانی، این جهانی که خداوند متعال خلق کرده فقط با «وجود» پر شده، هرگز «عدم» نبوده و‌ نخواهد بود! انسانی که به دنبال توسعه روزی خود است بجای اعتماد به تفکرات محدود ذهنی خودش به روح لایزال جهان هستی، خداوند قادر و متعال اعتماد دارد، به تنها روزی دهنده اعتماد مطلق دارد و هرگز نگران نرسیدن روزی نیست. رهایی از فقر فکری زاییده نفس ملزم اقدام و عمل روزانه و انفاق و بخشش دائمی است. وقت آن رسیده از توهم نداری و نبود خارج بشی و در عمل به روزی رسانی خدا اعتماد کنی!