تعادل بین نظم و بی نظمی

حال میخوایم با فطرت وجودی انسان بیشتر آشنا بشیم و ببینیم عناصر یاد شده چه جایگاهی در فرهنگ بشر داره…تا در نهایت به این پرسش، پاسخ بدیم که زندگی با پیش فرض توقع منظم بودن مطلق و بی نظم بودن مطلق چه مخاطراتی داره؟

بشر، طی هزاران سال در شرایط سخت اجتماعی تکامل یافته و شخصیت ها و سلسله مراتب اجتماعی شکل گرفته اند. مغز بشر بسیار اجتماعی است مادامی که ما رشد کردیم زندگی کردیم و تکامل یافتیم سایر موجودات زنده هم برای ما مهم بودند. طی هزاران سال ظرفیت مغز و کنجکاوی ما افزایش یافت؛و ما نسبت به شناخت جهان کنجکاو تر شدیم. 

هر کدوم از این عناصر به صورت نمادین به جنسیت ما مربوط میشوند. نظم به صورت نمادین مربوط به مردانگی است. شاید، این نمادین بودن به این خاطر است، که مردها ساخت شهر ها، چوب برها، اپراتورهای ماشین های سنگین و سربازان و ارتش را تشکیل میدادند.

اگر نظم بیش از اندازه ترغیب و از تعادل خارج شود مخرب و وحشتناک میشود، مانند اردوگاه های کار اجباری، مانند شیفت های منظم پادگان ها ..

بی نظمی به صورت  نمادین مربوط به زنانگی است. بی نظمی، زادگاه، منشاء و مادر است. بی نظمی یعنی آن چیزی که اهمیت دارد و مهم است… بی نظمی منبعی برای ایده ها  قلمروی اسرار آمیز بارداری و تولد است. از نظر زنان خیلی از مردها شایستگی های لازم را ندارند.. به صورت کلی زنان جذابیت بیش از هشتاد درصد مردان را زیر متوسط میدانند. گاهی با جواب نه دادن به خواستگار خود او را در بی نظمی میبرند و زمینه ای برای تغییرات مرد پدید می آوردند.

عمیق ترین نماد های مذهبی به این زیرشاخه ی مفهومی زن و مرد متصل هستند… حتی از زمان پیدایش و داستان آدم و هوا.. چیزی که این مسئله را به ذهن ما مربوط میکنه این است که ساختار مغز بازتابی از این دو گانه ی مذکر و مونث است. آقای الخونن گولد برگ عصب ‌روان‌شناس و عصب ‌شناس شناختی، کاملا شفاف توضیح داده، که ساختار نیم کره ای بودن قشر مغز، نشان دهنده ی تمایز بنیادی ناشناختگی و شناختگی است. ما همواره در نظمی زندگی میکنیم که بی نظمی آن را احاطه کرده.

وقتی بین نظم و بی نظمی تعادل ایجاد کنیم، به تعهدی معنا دار دست پیدا میکنیم. تعادل در زندگی و کسب و کار هم همین است…

برخی از افرادی که با ما آشنا میشوند با یک فضای فکری ناشناخته ای رو به رو میشن که سوالی که براشون پیش میاد اینه که یعنی من الان از شغلم استعفا بدم یا تا الان که وضعیتم اینه همه چیزو به یک آن رها کنم؟؟؟؟؟ ( در ناخودآگاه چون انسان علاقه به نظم داره نمیتونه وارد این بی نظمی ناشناخته بشه و خب با، نگرش مطلق تغییر کلی و ترس از دست دادن، منصرف میشه)